şu anda Venedik'teyim.. Küçük notebookumu omzuma astığım çantama yerleştirdim ve dar sokaklarda geziyorum. tanrım güneş ne de güzel parıldıyor, özgürlük bu olsa gerek. Binalar yanımda yükseliyor ve denizin kokusunu onu görmesem de hissedebiliyorum. Birazdan gözüme kestirdiğim conte le italiano adlı restorana gidip bi şeyler yiyeceğim hatta belki de daha sonra venedik kanallarında tekneyle bi kaç tur atarım ... demek isterdim ama tabii ki böyle bi şey yok. mecidiyeköydeki evimde mal gibioturup can sıkıntıma neyin iyi geleceğini arıyorum. Kozmik şakacıyı hâlâ bulamadım, beklediğim cevabın gelmemesi iyice saçmalamama yok açtı ve başım, hayatımın bir kaç yıl sonrası için endişelendiğimden ağrımaya başladı. içerki odadan rihanna mal gibi böğürüyor ve koca kıçını sallıyor, ev arkadaşım televizyonda kaybolmuş durumda ve deli gibi dışarı çıkıp insanlarla kaynaşmak istesem de hiçbir arkadaşımı aramak istemiyorum. saat 1702 günün bitmesine az kaldı, bi kaç bira falan içerim belki bilmem.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder